Polska kinematografia: " Ewa chce spać " Tadeusz Chmielewski

Gatunek: komedia
Data premiery: 17 marca 1958
Kraj produkcji:       Polska
Język: polski
Czas trwania: 94 min.
Reżyseria:    Tadeusz Chmielewski
Scenariusz:    Tadeusz Chmielewski, Andrzej Czekalski
Główne role:
Barbara Kwiatkowska
Stanisław Mikulski
Ludwik Benoit
Roman Kłosowski
Stanisław Milski
Jan Kobuszewski
Muzyka: Henryk Czyż

Tadeusz Chmielewski - polski reżyser, scenarzysta i producent filmowy - twórca popularnych polskich komedii. W czasie II wojny światowej i do 1948 roku żołnierz NSZ i AK. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Filmową w roku 1954. Działacz Stowarzyszenia Filmowców Polskich, a w latach 1983-87 wiceprezes. Następnie 1987-1989 członek Komitetu Kinematografii. Pod pseudonimem swojej wnuczki Zofii Miller napisał scenariusz filmu "U Pana Boga za piecem". Od 1984 roku jest szefem Zespołu Filmowego "OKO". W roku 2005 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Tomaszowa Mazowieckiego. W 2011 roku został uhonorowany nagrodą "Orła" w kategorii "Za osiągnięcia życia".
__

Fabuła:

Film to nakręcona w konwencji podwórkowej ballady komedia satyryczna. Perypetie szlachetnej i naiwnie prostodusznej dziewczyny bezskutecznie poszukującej noclegu w nierealnym mieście głupoty i występku. Młoda dziewczyna przyjeżdża w przeddzień rozpoczęcia roku szkolnego do miasta, lecz woźny nie wpuszcza jej do internatu. Ewa przez całą noc nie może znaleźć noclegu. Poznaje sympatycznego policjanta, Piotra, wplątana zostaje w przedziwne, na pół realne, na pół fantastyczne zdarzenia, których bohaterami są niezwykli policjanci, złodzieje, karawaniarze, prostytutki.

Moja ocena:

Cieszę się, że odbiliśmy od cotygodniowego tematu zajęć i przestaliśmy, na chwilę chociaż z wojennymi produukcjami. W końcu przekonałam się, że nie bawią mnie tylko nowoczesne, kolorowe komedie bez większego sensu. Moim zdaniem, jest to dobry film z własnym, niepowtarzalnym klimatem, zyskująca wiele dzięki temu że utrwalono ją na taśmie czarno białej. Zaskakująca końcówka nawiązuje absurdem do humoru "Waleta Pikowego"*. W scenariuszu poraziła mnie precyzja wzajemnego zazębienia i pozostała w związku przyczynowo-skutkowym kolejnych zdarzeń. Klimat: miasto nocą świetnie uchwycone okiem kamery. Film godny polecenia.

* inna komedia (kryminalna) Tadeusza Chmielewskiego